mens-water-steen

Dit werk is een volgende stap in mijn artistieke ontwikkeling. Ik verken de grenzen van de discipline muziek en ga eroverheen. Dit uit zich in een video-installatie. Losse schermen gaan een (muzikale) relatie met elkaar aan.
De thematiek van het werk komt voort uit het gevoel van existentiële eenzaamheid. Je lichaam is je kader, de manier waarop je de wereld om je heen waarneemt. We proberen te communiceren met dit lichaam en met woorden die we bedacht hebben maar dichterbij dan dat kun je niet bij een ander komen.
Het werk verkent dit lichamelijke kader van de mens en hoe je je vervolgens verhoudt tot andere mensen en de rest van de aarde.

Ruimte was het sleutelwoord in mijn onderzoek. Namelijk hoe creëer je ruimte voor ontdekken, emotie, fantasie en reflectie in artistiek werk.
Ik heb gekeken naar werk van kunstenaars waarin ik ruimte ervaar en naar mijn eigen werk, hoe heb ik dit tot nu toe wel of niet gecreëerd.
Het onderzoek heeft geresulteerd in praktische en conceptuele toepassingen die ik nu zelf gebruik bij het creëren van mijn eindexamenwerk.
Zo gebruik ik de verschillende soorten bindweefsel die in het lichaam zijn als model voor hoe de verschillende elementen in mijn werk zich tot elkaar verhouden.
En kijk ik naar het totaal van het werk als een ruimte. Wanneer het werk compleet is, niks te veel en niks te weinig is het werk 100%. Hierbij kijk je dus hoeveel procent ieder element inneemt. Ook het aandeel van het publiek definieer je hierin.
Het onderzoek is te lezen op research catalogue:
https://www.researchcatalogue.net/view/567173/567174